1.

அஎனது நண்பர் ஒரு முறை உணவகத்தில் ஒரு பணியாளர் மற்றொரு பணியாளரிடம் சொல்வதைக் கேட்டதாகக் கூறுகிறார்: "அவர் அதை சாப்பிட்டார்." இது போன்ற உரையாடலின் துணுக்கை நீங்கள் பிடிக்கும்போது, ​​அதன் சூழலைப் பற்றி நீங்கள் குழப்பமடையத் தொடங்குகிறீர்கள். பின்வருபவற்றோடு இது ஒரு சிறியதாக இருக்கும். நாங்கள் பேச்சின் துண்டுகளைக் கேட்கப் போகிறோம், அவற்றை ஒரு சூழலில் பொருத்த முயற்சிக்கப் போகிறேன்.

பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில் ஒரு இலையுதிர்காலத்தில் பாரிஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் ஒரு விரிவுரை அறையின் திறந்த சாளரத்தை நீங்கள் கடந்து செல்கிறீர்கள் என்று கற்பனை செய்து பாருங்கள். அறையில் ஆசிரியர்கள் அல்லது போதகர்கள் (அல்லது இருவரும்) இருக்கப் போகும் இளைஞர்கள் நிறைந்திருக்கிறார்கள், மற்றும் அவர்களின் விரிவுரையாளர், டொமினிகன் பிரியரான தாமஸ் அக்வினாஸ், தனது சொற்பொழிவுகளைத் தொடங்குகிறார், அவர்கள் கற்பிக்க அல்லது பிரசங்கிக்கப் போகிறார்களானால் தங்களை முதலில் கடவுளால் கற்பிக்க வேண்டும்:

பகுத்தறிவின் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு குறிக்கோளுக்கு கடவுள் நம்மை விதித்துள்ளார் you உன்னை நேசிப்பவர்களுக்காக நீங்கள் என்ன தயார் செய்தீர்கள் என்பதை எந்தக் கண்ணும் காணவில்லை - மேலும் இந்த இலக்கை நாமே அமைத்துக் கொண்டு அதைத் தொடர வேண்டும் என்பதால், அதைப் பற்றி முன்பே கற்பிக்க வேண்டும். கடவுளைப் பற்றி காரணம் அறியக்கூடிய விஷயங்களில் நமக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்ட அறிவுறுத்தல் கூட தேவை. இத்தகைய உண்மைகளை கண்டுபிடிப்பதற்கு எங்களிடம் விடப்பட்டிருந்தால், அவை நீண்ட காலமாக சிலரால் கற்றுக் கொள்ளப்பட்டு அதிக பிழையுடன் கலந்திருக்கும்; ஆயினும் நம்முடைய முழு நல்வாழ்வும் கடவுளை மையமாகக் கொண்டது, அவற்றை அறிந்து கொள்வதைப் பொறுத்தது. ஆகவே, நம்மில் அதிகமானோர் அவரை மிகவும் பாதுகாப்பாக அடைவதற்கு, கடவுள் தன்னை வெளிப்படுத்திய போதனை நமக்குத் தேவை ( சும்மா தியோலஜியா , லா, 1, 1).

அக்வினாஸ் இறையியலை ஒரு நடைமுறை விஷயமாக கருதுகிறார். தேவதூதர்கள் மற்றும் ஒரு முள் புள்ளிகள் பற்றிய கோட்பாடுகளை சுழற்றுவதில் அவர் ஆர்வம் காட்டவில்லை. அவர் மனித நல்வாழ்வில் அக்கறை கொண்டவர். அவர் சொல்வதற்குப் பின்னால் எங்காவது செல்லும் நபர்களின் உருவம் உள்ளது: நமக்கு ஒரு "குறிக்கோள்"மற்றும் (இன்னும் மர்மமாக) ஒரு குறிக்கோள் "காரணத்தின் கிரகிப்புக்கு அப்பாற்பட்டது". மனித நல்வாழ்வு, ஒரு வகையான பயணம் என்று அவர் கருதுகிறார், ஆனால் அறியப்படாத ஒரு பயணம், ஒரு இலக்கை நோக்கி நாம் விசுவாசத்தால் மட்டுமே மங்கலாக உணர்கிறோம். இளைய மகனின் இடைக்கால நாட்டுப்புறக் கதையைப் பற்றி நான் நினைக்கிறேன். அவர் ஒரு செல்வத்தைத் தேடி வெளியே செல்கிறார் என்று நான் நினைத்தேன், நிறைய பணம், ஆனால் நிச்சயமாக அவர் இல்லை: அவர் தனது அதிர்ஷ்டத்தை , தனது அதிர்ஷ்டத்தைத் தேடச் சென்றார் .

அக்வினாஸைப் பொறுத்தவரை, பயணத்தில் ஏற்கனவே இலக்கு எங்களுடன் உள்ளது. அவரைப் பொறுத்தவரை உலகம் நன்றாக இருக்கிறது, ஆனால் போதுமானதாக இல்லை. அவரைப் பொறுத்தவரை இந்த பொருள் உருவாக்கத்தில் எந்த தீமையும் இல்லை. இருக்கும் அனைத்தும் நல்லது. ஒவ்வொரு உயிரினத்திற்கும் அதற்குள் கடவுள் இருக்கிறார். சில பொருட்கள் மற்றவர்களை விட பெரியவை என்பது தான். சில சிறிய நன்மைகளுக்காக சில பெரிய நன்மைகளை நாம் புறக்கணிக்கும்போது தீமை வருகிறது: நாம் தியாகம் செய்யும்போது, ​​சொல்லுங்கள், நீதியாக இருங்கள், பணக்காரர்களாக இருப்பதற்காக அன்பு செலுத்துகிறோம். அக்வினாஸைப் பொறுத்தவரை தீமை என்பது முற்றிலும் ஆன்மீக விஷயம். இது மனம் மற்றும் கொள்கைகள் மற்றும் முடிவுகளின் உலகத்திற்கு சொந்தமானது - அங்கே கூட அது ஒரு நேர்மறையான விஷயம் அல்ல, ஆனால் தோல்வி, நல்லதை விரும்புவதில் தோல்வி. எவ்வாறாயினும், பொருள் உலகம் குற்றமற்றது, மேலும் குற்றமற்றது; இது கடவுளின் அன்பின் தெளிவான வெளிப்பாடு.

மிக முக்கியமானது, அப்படியானால், நம்முடைய முன்னுரிமைகளை நாம் சரியாகப் பெறுகிறோம், மேலும், ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு, நம் உணர்ச்சிகளை ஒழுங்காக வைத்து, சாதாரண நல்ல உணர்வைக் கடைப்பிடித்தால் அவற்றை சரியாகப் பெற முடியும். வரைபடங்களைப் பயன்படுத்த நாம் முயற்சி செய்யலாம், ஆனால், இறுதியில், நம்முடையது வரைபடங்கள் இல்லாத பயணம், ஏனென்றால் இது மனித அடிவானத்திற்கு அப்பாற்பட்ட பயணம், கடவுளோடு வாழ்வதற்கான ஒரு பயணம். கடவுளின் தனிப்பட்ட நண்பர்களாக இருப்பதற்கு நாம் போதுமான அதிர்ஷ்டசாலி, போதுமான அதிர்ஷ்டசாலி - இந்த நல்ல அதிர்ஷ்டத்தை தாமஸ் "கருணை"என்று அழைக்கிறார். எனவே எங்கள் பயணம் உண்மையில் ஒரு புதையல் வேட்டை போன்றது-நாம் சில தடயங்களால் மட்டுமே வழிநடத்தப்படுகிறோம். ஆனால் கடவுள், அக்வினாஸ் தனது மாணவர்களுக்குச் சொல்கிறார், துப்புகளுடன் கூட தாராளமாக இருக்கிறார். நம்மைப் பற்றி நமக்குத் தெரியாத விஷயங்களை மட்டுமல்ல அவர் நமக்குச் சொல்கிறார். நாம் போதுமான புத்திசாலித்தனமாக இருந்திருந்தால், நமக்காக நாம் கண்டுபிடித்திருக்கக்கூடிய சில விஷயங்களை அவர் நமக்குச் சொல்கிறார். அவர் இதைச் செய்கிறார், அக்வினாஸ் கூறுகிறார், ஏனென்றால், மனித நல்வாழ்வுக்கான பயணம் புத்திஜீவிகளுக்கு மட்டுமல்ல, ஒரு உயரடுக்கிற்கும், நன்கு படித்தவர்களுக்கும், புலனுணர்வுக்கும் மட்டுமல்ல. கடவுள் தனது தடயங்களை நம் அனைவருக்கும் விநியோகித்துள்ளார், நம் வாழ்க்கை எப்படி மனிதர்களாக இருக்க முடியும் என்பதைக் காட்டுகிறது, நாம் எப்படி தெய்வீகமாக முடியும் என்பதைக் காட்டுகிறது, ஏனென்றால் அவர் நம் அனைவரையும் நேசிக்கிறார்.

2.

தாமஸ் அக்வினாஸ், இறையியலாளர்களுக்கு அவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என்று தெரியாது என்று நினைத்தார் . அவர்கள் கடவுளைப் பற்றி பேச முயற்சிக்கிறார்கள், ஆனால் அக்வினாஸ் அவர்கள் மிகவும் வற்புறுத்தினார், கடவுள் என்னவென்று தெரியவில்லை. அவர், மேற்கத்திய கிறிஸ்தவ மரபில் மிகவும் அஞ்ஞான இறையியலாளர்-கடவுள் இருக்கிறாரா என்று சந்தேகிக்கும் பொருளில் அஞ்ஞானவாதி அல்ல, ஆனால் அஞ்ஞானவாதி என்பது மிகவும் தெளிவாகவும் உறுதியாகவும் இருப்பதன் அர்த்தத்தில் கடவுள் இப்போது நாம் புரிந்துகொள்ளக்கூடிய எந்தவொரு புரிதலுக்கும் அப்பாற்பட்ட ஒரு மர்மம் .

"எதுவுமில்லை என்பதற்குப் பதிலாக எதுவும் ஏன் இருக்கிறது?"என்ற ஆழ்ந்த மற்றும் மிகச் சிறந்த கேள்விக்கு ஒரு பதில் இருக்க வேண்டும் என்று அவர் நினைத்ததால் கடவுள் இருக்கிறார் என்பதில் அவர் உறுதியாக இருந்தார். ஆனால் அந்த பதில் என்னவென்று எங்களுக்குத் தெரியாது என்பதில் அவர் உறுதியாக இருந்தார். முழு பிரபஞ்சத்தையும் உருவாக்கியவர் கடவுள் என்றும், அதை ஒரு கணம் முதல் கணம் வரை தொடர்ந்து வைத்திருக்கிறார் என்றும் (பாடகர்கள் தங்கள் பாடல்களை கணத்திலிருந்து கணம் வரை வைத்திருப்பதால்), விளக்க முடியாது பிரபஞ்சம் எவ்வாறு உருவாகிறது. "கடவுள்"என்பதன் அர்த்தம் என்னவென்று எங்களுக்குத் தெரியாது. நமக்கு புரியாத ஒரு விஷயத்திற்கு வசதியான லேபிளாக இந்த வார்த்தையை பயன்படுத்துகிறோம். அக்வினாஸைப் பொறுத்தவரை, கடவுள் என்ன என்பதை கடவுள் மட்டுமே புரிந்துகொள்கிறார். அக்வினாஸ், ஒரு நாள் அவர் தன்னுடைய சுய புரிதலில் ஒரு பங்கைக் கொடுப்பார் என்று பைபிளில் கடவுள் நமக்கு வாக்குறுதி அளித்ததாக நினைத்தார், ஆனால் இன்னும் இல்லை. அந்த நாள் வரை, கடவுள் தம்முடைய வார்த்தையில் மாம்சத்தால் தன்னை வெளிப்படுத்தத் தொடங்கினாலும், அவருடைய சுய தகவல்தொடர்புகளை நாம் அறிந்துகொள்வதன் மூலம் அல்ல, விசுவாசத்தினால் மட்டுமே புரிந்துகொள்கிறோம். விசுவாசம் என்பது இருளாகத் தோன்றும் ஒரு வெளிச்சம்: நமக்குத் தெரியாது என்பதை அறிவோம்.

அவர் செய்த மற்றும் நமக்குச் செய்த காரியங்களைப் புரிந்துகொள்ள முயற்சிப்பதன் மூலமே கடவுளைப் பற்றி நமக்குத் தெரியும் என்று அக்வினாஸ் நினைத்தார் his அவருடைய படைப்பின் அற்புதமான படைப்புகள், அவருடைய இரட்சிப்பின் இன்னும் அற்புதமான செயல்கள், பாவத்தால் அவரை நிராகரித்த உயிரினங்கள் மீதான கடவுளின் தனிப்பட்ட அன்பு - பைபிளில் அவர் சொல்லும் முழு கதையும். ஆனால் இந்த படைப்புகள் எதுவும் கடவுளை நமக்குக் காட்ட போதுமானதாக இல்லை Sha ஷேக்ஸ்பியரின் அல்லது பீத்தோவனின் மனதைப் புரிந்துகொள்வதற்கு நீங்கள் வரமுடியாது, அவர்கள் உப்பைக் கடக்கச் சொல்வதைக் கேட்டு:

நம்முடைய இயல்பான அறிவு உணர்வு-உணர்விலிருந்து தொடங்குகிறது மற்றும் உணரப்பட்ட விஷயங்கள் நம்மை வழிநடத்தும் வரை மட்டுமே அடையும், இது கடவுளை தனக்குள்ளேயே பார்க்க போதுமானதாக இல்லை. நாம் உணரும் விஷயங்களுக்கு, கடவுளின் விளைவுகள் என்றாலும், அவருடைய சக்தியை முழுமையாக வெளிப்படுத்தும் விளைவுகள் அல்ல. ஆனால் அவர்கள் அவரை அவனுடைய காரணியாக நம்பியிருப்பதால், அவர் இருக்கிறார் என்பதை அறிந்து கொள்ள அவை நம்மை வழிநடத்தக்கூடும், மேலும் இதுபோன்ற எல்லாவற்றிற்கும் முதல் காரணியாக அவரைப் பற்றிய உண்மை எது என்பதை நமக்கு வெளிப்படுத்தலாம், அவை அனைத்திலிருந்தும் வித்தியாசமாக வேறுபடுகின்றன. . . கடவுளின் கிருபையான வெளிப்பாடு. . . நமது இயற்கையான நுண்ணறிவு ஒளியை பலப்படுத்துகிறது. . . இந்த வாழ்க்கையில் வெளிப்பாடு கடவுள் தன்னில் இருப்பதை நமக்குக் காட்ட முடியாது, ஆனால் அவருடன் தெரியாதவர் என்று நம்முடன் இணைகிறார், ஆயினும், அவரை நன்கு அறிந்துகொள்ள இது நமக்கு உதவுகிறது, மேலும் அவருடைய (எஸ்.டி. லா, 12, 12 மற்றும் 12, 13 ).

தாமஸ் அக்வினாஸைப் பொறுத்தவரை, கடவுளுக்கு நம்முடைய சரியான மற்றும் நியாயமான பதில் சரியான பகுப்பாய்வு அல்ல, ஜெபம். தங்களுக்கு நம்பிக்கை இல்லை என்று நினைக்கும் மக்கள் பெரும்பாலும் அவர்கள் ஜெபிக்க விரும்புகிறார்கள் என்று கூறுகிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் யார் அல்லது எதை ஜெபிக்கிறார்கள் என்று தெரியவில்லை. அத்தகைய நபர்களிடம் அக்வினாஸ் சொல்லமாட்டார், "ஆ, ஆனால் நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், நீங்கள் ஒரு விசுவாசி, ஒரு கிறிஸ்தவர் ஆனால், நாங்கள் அதையெல்லாம் மாற்றுவோம். நீங்கள் யாரிடம் ஜெபிக்கிறீர்கள் என்பதை நீங்கள் புரிந்துகொள்வீர்கள்." இல்லவே இல்லை. அத்தகையவர்களிடம் அவர் கூறுவார், "நீங்கள் ஒரு கிறிஸ்தவராகிவிட்டால், உங்கள் நிலை குறித்து நீங்கள் ஆச்சரியப்படுவதையோ அல்லது வெட்கப்படுவதையோ நிறுத்துவீர்கள். நீங்கள் அதில் மகிழ்ச்சியடைவீர்கள். ஏனென்றால், உங்களால் முடியாது என்று நம்பிக்கை உங்களுக்கு உறுதியளிக்கும்கடவுள் தன்னை வெளிப்படையாக வெளிப்படுத்தும் வரை கடவுள் என்னவென்று தெரிந்து கொள்ளுங்கள். "தெரியாமல் ஜெபிப்பது, அல்லது தெரிந்து கொள்ள எதிர்பார்க்காதது, நீங்கள் யாரிடம் ஜெபிக்கிறீர்கள் என்பது ஒரு கிறிஸ்தவருக்கு இயல்பான மற்றும் இயற்கையான வழியாகும். இப்போதைக்கு முக்கியமானது அறிவு அல்ல; முக்கியமானது விசுவாசம் மற்றும் கடவுளின் வாக்குறுதி நிறைவேறும் காலம் வரை, நம்மீது கடவுளின் அன்பு மீதான நம்பிக்கையும், அந்த அன்பில் பங்குபெற்று அதை மற்றவர்களுக்கு அனுப்பும் தைரியமும். "இப்போது நாம் ஒரு கண்ணாடியில், மங்கலாகக் காண்கிறோம், ஆனால் பின்னர் நாம் முகத்தைக் காண்போம் சந்திக்க. இப்போது எனக்கு ஒரு பகுதி மட்டுமே தெரியும்; நான் முழுமையாக அறியப்பட்டதைப் போலவே நான் முழுமையாக அறிந்து கொள்வேன் "(1 கொரி 13:12).

3.

தாமஸ் அக்வினாஸின் கூற்றுப்படி, கடவுள் அனைவருக்கும் காரணம் என்றால்அதாவது, கடவுளுக்கு எதுவுமே காரணமல்ல என்று நாம் உறுதியாக நம்பலாம். இது, அக்வினாஸ் கூறுகிறார், நாம் நேசிக்கும் விதத்திற்கும் கடவுள் நேசிக்கும் விதத்திற்கும் ஒரு தீவிர வித்தியாசத்தை ஏற்படுத்துகிறது. ஏனென்றால், நம்முடைய அன்பு நாம் நேசிப்பதன் நன்மை மற்றும் கவர்ச்சியால் ஏற்படுகிறது, ஆனால் இது கடவுளின் விஷயத்தில் இருக்க முடியாது. அவர் நல்லவர்களாக இருப்பதால் அவர் விஷயங்களை அல்லது மக்களை நேசிப்பதில்லை; மாறாக, அவர்கள் நல்லவர்களாகவும் கவர்ச்சிகரமானவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள், ஏனென்றால் கடவுள் அவர்களை நேசிக்கிறார். கடவுளின் அன்பு படைப்பு; அது அவர் நேசிப்பதன் நன்மையைக் கொண்டுவருகிறது. ஆதியாகமம் புத்தகத்தின் ஆரம்பத்தில், "கடவுள் தான் செய்த அனைத்தையும் கடவுள் கண்டார், உண்மையில் அது மிகவும் நல்லது" (ஆதி 1:31), கடவுள் அதன் நன்மையைக் கண்டறியவில்லை. அதன் அழகைக் கண்டு அவர் போற்றப்படவில்லை. அதன் நற்குணமும் அழகும் அவர் செய்வது, அவரது அன்பின் வேலை. அக்வினாஸுக்கு, முழு பிரபஞ்சமும், ஒவ்வொரு மழைத்துளியிலிருந்தும் தொலைதூர விண்மீன் திரள்கள் வரை உள்ளன, ஏனென்றால் ஒவ்வொரு கணத்திலும் அது கடவுளால் அறியப்படுகிறது மற்றும் நேசிக்கப்படுகிறது. கடவுள் பாவத்தையும் தீமையையும் நேசிக்க முடியாது என்பதற்கான காரணம் "பாவம்"மற்றும் "தீமை"என்பது பொருட்களின் பெயர்கள் அல்ல. அவை குறைபாடுகள், தோல்விகள், இல்லையெனில் நல்ல விஷயங்களில் ஈடுபடாதவை. நான் பாவமாக இருந்தால், என் மனிதநேயம் என்னைக் கோருகிறதோ அதற்கேற்ப நான் வாழத் தவறிவிட்டேன். நான் நீதிமானாகவும், கனிவாகவும், மென்மையாகவும், அன்பாகவும் இருக்கத் தவறிவிட்டேன். கடவுளின் படைப்பின் மீதும், கடவுளின் மீதும் அந்த தீவிரமான, உணர்ச்சிவசப்பட்ட அன்பை நான் பெறத் தவறிவிட்டேன், அது என்னை முழுமையாக வளர்ந்த மனிதனாக மாற்றும். ஆகவே, என் தோட்டத்தில் இல்லாத யானையை கடவுள் செய்வதை விட கடவுள் பாவத்தையும் தீமையையும் செய்யமாட்டார். அவர் இருப்பதை எல்லாம் செய்கிறார், அன்பினால் செய்கிறார்: கடவுளின் படைப்பு மற்றும் கடவுளின் மீது மிகுந்த அன்பு என்னை முழுமையாக வளர்ந்த மனிதனாக மாற்றும். ஆகவே, என் தோட்டத்தில் இல்லாத யானையை கடவுள் செய்வதை விட கடவுள் பாவத்தையும் தீமையையும் செய்யமாட்டார். அவர் இருப்பதை எல்லாம் செய்கிறார், அன்பினால் செய்கிறார்: கடவுளின் படைப்பு மற்றும் கடவுளின் மீது மிகுந்த அன்பு என்னை முழுமையாக வளர்ந்த மனிதனாக மாற்றும். ஆகவே, என் தோட்டத்தில் இல்லாத யானையை கடவுள் செய்வதை விட கடவுள் பாவத்தையும் தீமையையும் செய்யமாட்டார். அவர் இருப்பதை எல்லாம் செய்கிறார், அன்பினால் செய்கிறார்: 

இருப்பதை எல்லாம் நல்லது, மற்றும் கடவுளுக்கு அதன் காரணம். கடவுள் எல்லாவற்றையும் நேசிக்கிறார், அவர்கள் வைத்திருக்கும் ஒவ்வொரு நன்மையையும் அவர்களுக்குத் தருகிறார்; இன்னும் நாம் செய்வது போல் இல்லை. எங்கள் அன்பு ஒரு பொருளின் நன்மையை ஏற்படுத்தாது; மாறாக, அந்த விஷயத்தின் நன்மை, உண்மையானது அல்லது கற்பனை செய்யப்பட்டது, நம் அன்பைத் தூண்டுகிறது, மேலும் அந்த நன்மையைப் பாதுகாக்கவும், தூரப்படுத்தவும் எங்கள் உதவியைப் பட்டியலிடுகிறது. ஆனால் கடவுளின் அன்பு விஷயங்களில் நல்லதை உருவாக்குகிறது. . . கடவுள் பாவிகளை அவர் படைத்த மனிதர்களாக நேசிக்கிறார், ஆனால் அவர்களுடைய பாவத்தை அவர் வெறுக்கிறார், இது ஒரு வழி அல்ல, அது கடவுளின் செயலல்ல. கடவுள் எல்லாவற்றையும் ஒரே எளிய சீரான விருப்பத்துடன் நேசிக்கிறார்; ஆனால், அந்த நபர்களை நாம் அதிகமாக நேசிப்பதைப் போலவே, நாம் யாருக்கு அதிக நன்மை செய்வோம், எப்போது வேண்டுமானாலும் அதிக தீவிரம் இல்லாமல், கடவுளோடு கூட. கடவுள் விஷயங்களில் நன்மையை ஏற்படுத்துகிறார், மேலும் கடவுள் அதை அதிகமாக நேசிக்காவிட்டால் ஒன்று மற்றொன்றை விட சிறந்ததாக இருக்காது (எஸ்.டி லா, 20, 2).

எனவே கடவுளின் அன்பு தற்போதுள்ள ஒவ்வொரு விஷயத்தின் மையத்திலும் உள்ளது, இருக்கும் ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் ஆழமான உண்மை. இருப்பினும், மனிதர்களைப் பற்றிய சிறப்பு அம்சம் என்னவென்றால், மற்ற விலங்குகளால் பகிரப்படாதது, அறிவு மற்றும் அன்பின் மூலம், நம்முடைய மையத்தின் மீது, நம்மைப் பிடித்துக் கொள்ளலாம். நிச்சயமாக, மற்ற விலங்குகளும் தெரிந்து கொள்ளவும் நேசிக்கவும் முடியும், ஆனால் நம் உலகத்தை மொழியில் அடையாளப்படுத்துவதற்கும் வெளிப்படுத்துவதற்கும் நம்முடைய திறனால் அவ்வாறு செய்யக்கூடிய மிக ஆழமான அர்த்தத்தில் அல்ல. புரிந்துகொள்வதற்கும் அன்பு செய்வதற்கும் இந்த திறன் நமக்கு இருப்பதால், நம்முடைய இருப்பு மையத்தில் அவருடைய அன்பிற்கு பதிலளிக்கும் திறனை கடவுள் நமக்கு வழங்க முடியும். கடவுள் நம்பிக்கை பரிசு மூலம் நமது புரிதலில் வலுவடைந்து தொண்டு பரிசு எங்கள் அன்பான, எனவே நாம் பகிரும் உறுதிப்படுத்துகிறது அவரது சுய புரிதலை மற்றும் அவரதுஅன்பான. கடவுளின் சுய புரிதலில் நம்முடைய பங்கு இன்னும் கடவுளை நமக்கு தெளிவுபடுத்தவில்லை என்பது உண்மைதான் - இது எதிர்காலத்திற்காக நமக்கு வாக்குறுதி அளிக்கப்பட்ட ஒன்று. நிகழ்காலத்தைப் பொறுத்தவரை, நம்பிக்கை என்பது இருளைப் போன்றது. ஆனால் இந்த இருட்டில் நாம் நம்பிக்கையுடன் நடந்துகொள்கிறோம், ஏனென்றால் கடவுளின் சத்தியத்தை குறைக்கும் விசித்திரமான மற்றும் ஏமாற்றும் விளக்குகள் மீது நம்பிக்கை வைக்க வேண்டாம் என்று நாங்கள் கற்றுக்கொண்டோம்.

விசுவாசம் என்பது கடவுளின் சுய அறிவில், கடவுளுடைய வார்த்தையில், நம்முடைய பகிர்வின் ஆரம்பம் மட்டுமே, புனித பவுல் நமக்குச் சொல்வது போல், அது கடவுளின் தரிசனமாக மாற்றப்படுவதால் அது கடந்து போகும் (1 கொரி 13: 8-12). ஆனால், கடவுளின் அன்பில் நாம் பகிர்ந்துகொள்வது, அந்த படைப்பு அன்பில் அவர் எல்லாவற்றையும், நம் தர்மத்தை உருவாக்குகிறார். கடவுள் நேசிப்பதைப் போல நேசிக்கும் சக்தி, அவருடைய படைப்பாற்றலில் பங்கு கொள்ளும் சக்தி, நித்தியத்திற்காக நாம் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டிய வாழ்க்கை.

4.

தாமஸ் அக்வினாஸ், கடவுள் ஒரு உலகத்தை அதன் சொந்த ஒழுங்கோடு, அதன் சொந்த இயற்கை காரணங்களுடன் படைத்தார் என்று நினைத்தார். எனவே படைப்புக்குள் இன்னொரு வகையான விஷயத்தின் நடத்தையைக் குறிப்பிடுவதன் மூலம் ஒரு வகையான விஷயத்தின் சிறப்பியல்பு நடத்தை நாம் விளக்க முடியும். பூமியின் காந்தப்புலம் காரணமாக காந்த ஊசிகள் வடக்கே சுட்டிக்காட்டுகின்றன, அதன் விளைவாக, ஒரு காந்தப்புலம் துணைத் துகள்களின் நடத்தையால் ஏற்படுகிறது.

இவை நிச்சயமாக அக்வினாஸின் சொந்த எடுத்துக்காட்டுகள் அல்ல, ஆனால், நம்மில் பெரும்பாலோரைப் போலவே, இந்த உலகில் காரணங்களும், இந்த காரணங்களுக்கான காரணங்களும் இருப்பதாக அவர் நினைத்தார்-ஒருவிதமான படிநிலை வரிசை காரணங்கள் (கட்டளை சங்கிலி போன்றவை). இந்த முழு விளக்க உத்தரவும், கடவுளால் படைக்கப்பட்டு நீடித்தது என்று அவர் நினைத்தார். இயற்கை விளக்கங்களின் இந்த வரிசையை கண்டுபிடிப்பது இயற்கையான அறிவியலின் வணிகம் என்றும் அவர் நினைத்தார் (பிரபஞ்சம் அதன் சொந்த தன்மையை எவ்வாறு விளக்குகிறது என்பதைக் காட்ட). இந்த காரணத்திற்காக, விஞ்ஞானிகள் கடவுளை அவர்களின் விஞ்ஞான விளக்கங்களுக்கு கொண்டு வர வேண்டிய அவசியம் இல்லை என்று அவர் நினைத்தார். விஞ்ஞானி படிக்கும் முழு உலகத்தின் இருப்புக்கும் இதயத்தில் கடவுள் இருக்க வேண்டும் என்று கருதப்படுகிறது. கடவுள் எல்லாவற்றையும் ஏற்படுத்துவதால், கெட்டியை கொதிக்க வைக்கிறார் என்பது மிகவும் உண்மை, ஆனால் இந்த விளைவைக் கொண்டுவர கடவுள் பயன்படுத்தும் இயற்கையான உருவாக்கப்பட்ட காரணங்களில் விஞ்ஞானி ஆர்வமாக உள்ளார். இயற்பியலாளர்கள், "எதுவுமில்லை என்பதற்குப் பதிலாக எதுவும் இல்லை என்பதற்கு என்ன விளக்கம்?"என்று கேட்கத் தூண்டப்படலாம், ஆனால் அவர்கள் இதைக் கேட்டால், அவர்கள் இனி இயற்பியல் செய்யவில்லை. பிக் பேங்கின் முதல் தருணங்களில் நடந்ததாகத் தோன்றும் விஷயங்களைப் படிப்பதில் நாம் எப்படியாவது படைப்பின் செயலைப் படித்து வருகிறோம் என்ற எண்ணத்தில் அக்வினாஸ் ஆச்சரியமும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்திருப்பார். கடவுளின் படைப்புச் செயல், அவரைப் பொறுத்தவரை அல்ல பிக் பேங்கின் முதல் தருணங்களில் நடந்ததாகத் தோன்றும் விஷயங்களைப் படிப்பதில் நாம் எப்படியாவது படைப்பின் செயலைப் படித்து வருகிறோம் என்ற எண்ணத்தில் அக்வினாஸ் ஆச்சரியமும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்திருப்பார். கடவுளின் படைப்புச் செயல், அவரைப் பொறுத்தவரை அல்ல பிக் பேங்கின் முதல் தருணங்களில் நடந்ததாகத் தோன்றும் விஷயங்களைப் படிப்பதில் நாம் எப்படியாவது படைப்பின் செயலைப் படித்து வருகிறோம் என்ற எண்ணத்தில் அக்வினாஸ் ஆச்சரியமும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்திருப்பார். கடவுளின் படைப்புச் செயல், அவரைப் பொறுத்தவரை அல்லதொடக்கத்திற்கு தனித்துவமானது (உண்மையில், ஒரு ஆரம்பம் இருந்தால்), ஆனால் எந்த நேரத்திலும் எதையும் தொடர்ந்து வைத்திருப்பது. உண்மையில், ஆரம்பம் இல்லாத ஒரு உலகத்தை கடவுள் எளிதாக உருவாக்கியிருக்க முடியும் என்று அவர் நினைத்தார். அவரைப் பொறுத்தவரை கடவுளின் படைப்புச் செயல் ஒவ்வொரு உயிரினத்தின் வேலைக்கும் எல்லா நேரத்திலும் செயல்படுகிறது.

அப்படியானால், அற்புதங்களைப் பற்றி அவர் என்ன நினைக்கிறார்? கடவுளின் செயல்பாடு எல்லாவற்றிலும் ஆழமானது என்றும் இயற்கையின் செயல்பாடுகள் கடவுளுக்கு இயற்கையிலேயே செயல்படுவதே காரணம் என்றும் அவர் கூறுகிறார். ஆனால், அக்வினாஸ், கடவுள் விரும்பினால், உருவாக்கிய காரணங்களை மீற முடியும் என்று நினைக்கிறார், இதனால் அவற்றின் இயல்பான விளைவுகளையோ அல்லது விளைவுகளையோ அவற்றின் சக்திக்கு அப்பால் உருவாக்குகிறார் (எஸ்.டி லா, 105, 6). ஆகவே, உலகில் தலையிட கடவுள் தலையிடுவதால் அக்வினாஸ் அற்புதங்களைக் காணவில்லை. கடவுள், அக்வினாஸ், பிரபஞ்சத்தில் உண்மையில் தலையிட முடியாது என்று நினைக்கிறார், ஏனென்றால் அவர் எப்போதும் இருக்கிறார்-கிறிஸ்துவின் உயிர்த்தெழுதல் அல்லது வேறு எந்த அதிசய நிகழ்விலும் சாதாரண, இயல்பான விஷயங்களைப் போலவே. ஒரு அதிசயம், அக்வினாஸுக்கு, ஒரு சிறப்பு இருப்பு அல்லதேவனுடைய; இது இயற்கையான காரணங்களின் சிறப்பு இல்லாமை-இது ஒரு சிறப்பு இல்லாதது, இது கடவுளின் நிரந்தர இருப்பை நமக்கு அதிகமாகக் காணும். கடவுள் எப்போதுமே இருப்பதால், நாம் இயற்பியல் அல்லது உயிரியலைச் செய்யும்போது அல்லது ஷாப்பிங் செய்யும் போது அவரைக் குறிப்பிடத் தேவையில்லை என்பதால், அவரை மறந்துவிடுவதற்கான ஆபத்து நமக்கு இருக்கலாம். ஆகவே, அக்வினாஸின் பார்வையில், ஒரு அதிசயம், ஒரு அரவணைப்பு அல்லது முத்தத்தைப் போன்றது, "இதோ, நான் இங்கே இருக்கிறேன்; நான் உன்னை நேசிக்கிறேன்"என்று சொல்வது ஒரு ஆச்சரியமான சைகை, நாம் காணும் அவரது படைப்பின் செயல்களில் எங்கள் ஆச்சரியத்திலும் மகிழ்ச்சியிலும் இருக்கக்கூடாது. நம்மிடம் உள்ள அனைத்தும், நாம் அனைத்துமே அவர் நம்மீது வைத்திருக்கும் அன்பின் பிரகாசம்.

5.

ஒரு நல்ல மனிதராக இருப்பது என்ன? மோசமாக இருப்பதை விட நன்றாக வாழ்வது என்ன? "இது சில உண்மையான தார்மீக நெறிமுறைகளுக்கு ஏற்ப செயல்படுவது"என்று நாம் கூறலாம். நாம் கிறிஸ்தவர்களாகவோ அல்லது யூதர்களாகவோ இருந்தால், பத்து கட்டளைகளின் தார்மீக நெறிமுறையை நாம் குறிப்பிடலாம். எவ்வாறாயினும், நாங்கள் இதைச் சொன்னால், எங்களுடன் உடன்படாத ஒருவரையாவது கண்டுபிடிப்போம், அதுதான் தாமஸ் அக்வினாஸ். நன்றாக வாழ்வது கட்டளைகளுக்கு ஏற்ப செயல்படுவதை உள்ளடக்கியது என்று அவர் நினைக்கவில்லை. அன்பின் சட்டத்தால் கட்டளைகள் மீறப்பட்டுள்ளன என்று அவர் (சில நவீன கிறிஸ்தவர்கள் செய்வது போல) நினைத்ததால் அல்ல. பத்து கட்டளைகள் அன்பான நடத்தை எப்படியிருக்கும் என்பதற்கான ஒரு பொது அறிவு கணக்கு என்று அவர் நினைத்தார் (குறிப்பாக இது போன்றது அல்ல). நீங்கள் கட்டளைகளை மீறினீர்களா இல்லையா என்பதில் அலட்சியமாக இருக்கும் எந்த சமூகமும் நண்பர்களின் சமூகமாக இருக்க முடியாது என்று அவர் நினைத்தார். நட்பை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு சமூகம் எப்படியிருக்கும் என்பதைப் பற்றி நாம் கடினமாகவும் நேர்மையாகவும் சிந்தித்திருந்தால், இந்த கட்டளைகள் கடவுள் நமக்கு வெளிப்படுத்திய விஷயங்களில் ஒன்றாகும் என்று அவர் நினைத்தார்.

ஆனால் அக்வினாஸ் கட்டளைகளின் தார்மீக நெறிமுறையை மிகுந்த மரியாதையுடன் வைத்திருந்தாலும், நன்றாக வாழ்வது என்பது கட்டளைகளுக்கு ஏற்ப செயல்படுவதாக நீங்கள் சொன்னால் அவர் உங்களுடன் உடன்பட மாட்டார். ஏன்? ஏனெனில், அவர் சொல்வது, நன்றாக வாழ்வது என்பது கெட்ட காரியங்களுக்குப் பதிலாக நல்ல காரியங்களைச் செய்வது மட்டுமல்ல . அவற்றைச் சிறப்பாகச் செய்வது ஒரு விஷயம், அதாவது உங்கள் உண்மையான தன்மையின் ஆழத்திலிருந்து அவற்றைச் செய்வது.

நீங்கள் தயவுசெய்து ஒரு செயலைச் செய்யலாம், பஞ்சத்தின் நிவாரணத்திற்காக நீங்கள் ஒரு நன்கொடை அனுப்பலாம், ஆப்பிரிக்காவில் சொல்லுங்கள், ஏனென்றால் நீங்கள் தொலைக்காட்சி அறிக்கையிடல் அல்லது எதையாவது தற்காலிகமாகத் திசைதிருப்பிவிட்டீர்கள், நிச்சயமாக இது ஒரு நல்ல விஷயம். ஒரு கிறிஸ்தவர் செய்வது சரியானது என்று உங்களுக்குக் கூறப்பட்டதால் நீங்கள் அதைச் செய்யலாம். நீங்கள் அவ்வாறு செய்யாவிட்டால், கடவுள் உங்களைத் தண்டிப்பார் என்று நீங்கள் அஞ்சுகிறீர்கள், அது இன்னும் ஒரு நல்ல விஷயம். ஆனால் அக்வினாஸ் சொல்வார், இது இன்னும் நன்றாக வாழ்வது அல்ல. நீங்கள் ஏனெனில் நல்லது செய்வது பொருள் வாழும் வேண்டும் நீங்கள் வகையான கொண்டிருக்கின்றன என்பதால், அதை செய்ய நீங்கள் இயற்கையாகவே இதை செய்ய விரும்புகிறார் என்று. நீங்கள் இனி தயவுசெய்து செயல்களைச் செய்ய மாட்டீர்கள் . நீங்கள் ஒரு கனிவான நபர் :

நன்றாக வாழ்வது என்பது நல்ல காரியங்களைச் செய்வது மட்டுமல்ல, அவற்றைச் சிறப்பாகச் செய்வது, சரியான வழியில் அவற்றைத் தேர்ந்தெடுப்பது மற்றும் வெறுமனே உந்துதல் அல்லது உணர்ச்சியில் செயல்படுவது அல்ல. சரியான தேர்வு என்பது சரியான இலக்கைக் கொண்டிருப்பது மற்றும் அந்த இலக்கை அடைய பொருத்தமான முறையில் செயல்படுவது. சரியான குறிக்கோள்களுக்கான தன்மை பசியின் தார்மீக நற்பண்புகள்; இலக்கை அடைவதற்கு ஏற்றவாறு செயல்படுவதற்கான மனப்பான்மை திட்டமிடவும் நன்கு தீர்மானிக்கவும் காரணத்தை அகற்ற வேண்டும், அதுவே விவேகத்தின் நற்பண்பு. ஒருவரின் சொந்த தீர்ப்பைக் காட்டிலும் இன்னொருவரின் ஆலோசனையின் பேரில் ஏதாவது நல்லது செய்வது என்பது ஒருவரின் சொந்த பகுத்தறிவு மற்றும் விருப்பத்தின் சரியான செயலாக இருக்கவில்லை. ஒருவர் நல்லதைச் செய்கிறார், ஆனால் ஒட்டுமொத்தமாக நன்றாக இல்லை, ஏனெனில் வாழ்க்கை தேவைப்படுகிறது. ஒரு தத்துவார்த்த வழியில் சிந்திப்பது விஷயங்களுடன் மனதின் உண்மையான பொருத்தத்தை நாடுகிறது. . . நடைமுறையில் சிந்திப்பது உண்மையான பசியை சரியான பசியுடன் தேடுகிறது, அது மட்டுமே நிகழும். . . நாம் செல்வாக்கு செலுத்தும் விஷயங்கள். . . ஆகவே, தற்செயலான விஷயங்களில் தொடர்புடைய நல்லொழுக்கங்கள் நடைமுறைச் சிந்தனையின் தன்மைகளாகும்: தயாரிப்பதற்கான திறன், செய்வதற்கான விவேகம். செய்வதைப் பொறுத்தவரை, மனிதனின் நடைமுறை பகுத்தறிவு அவரது தத்துவார்த்த பகுத்தறிவு ஆராய்ந்து முடிவுகளை எட்டுவது போலவே திட்டங்களையும் முடிவுகளையும் எடுக்கிறது, ஆனால் பின்னர் விஷயங்களைச் செய்வதற்கான கட்டளைகளை வெளியிடுகிறது, அதுவே அதன் சிறப்புப் பங்கு. ஆண்கள் நல்ல முடிவுகளை எடுத்து பின்னர் அவற்றை சரியாக செயல்படுத்தவில்லை என்றால், காரணத்தின் வேலை முழுமையடையாது (எஸ்.டி லாலே, 57, 5-6).

ஆகவே, நாங்கள் நல்லவர்களாக ஆகிவிட்டோம் என்று அக்வினாஸ் நினைத்தார், ஒரு கதாபாத்திரத்தைப் பெறுவதன் மூலம், நாம் நன்றாக வாழ்கிறோம், இது நம்மைச் சாய்த்துக் கொள்ளும் ஒரு சிக்கலான தன்மை , முதலில், நல்ல விஷயங்களை விரும்புவது (மற்றும் குறைந்த பொருட்களை விட அதிகமான பொருட்களை விரும்புவது), பின்னர் நன்றாக சிந்திக்க வேண்டும் இந்த பொருட்களை எவ்வாறு அடைவது என்பது பற்றி ஒரு நடைமுறை வழியில் (புத்திசாலித்தனமாக). இந்த மனநிலைகள் நல்லொழுக்கங்கள் , அவற்றை நடைமுறையில் சாதாரணமாகப் பெறுகிறோம் . முதலில், நாங்கள் நல்ல காரியங்களைச் செய்கிறோம், ஏனென்றால் நாங்கள் எங்கள் பெற்றோரை அல்லது பிறரைப் பிரியப்படுத்த விரும்புகிறோம், அல்லது சில தார்மீக நெறிமுறைகளைப் பின்பற்ற விரும்புகிறோம். ஆனால், படிப்படியாக, இத்தகைய நடத்தை நமக்கு இரண்டாவது இயல்பாக மாறுகிறது, பின்னர், அப்போதுதான், நமக்கு நல்லொழுக்கங்கள் உள்ளன. பின்னர் நாங்கள் வளர்ந்தவர்கள். பின்னர் நாங்கள் நல்ல செயல்களை செய்ய போது அவர்கள் எங்கள் உள்ளன சொந்த, மற்றவர்களின் உதவியுடன் நாம் நமக்காக உருவாக்கிய ஆளுமையிலிருந்து உருவாகிறது. கல்வி என்பது என்னவென்றால், அல்லது இருக்க வேண்டும்.

ஆனால், நிச்சயமாக, அக்வினாஸ் நாம் வெறுமனே மனிதர்களால் நன்றாக வாழ கடவுளால் அழைக்கப்படவில்லை, ஆனால் கடவுளின் வாழ்க்கையை வாழ வேண்டும் என்று நினைத்தோம்; இது கடவுளின் சுத்த பரிசு. ஆகவே, கடவுள், அவரிடம் செல்லும் வழியில் நம்மை வழிநடத்த துப்பு கொடுப்பதைத் தவிர, பயணத்தை மேற்கொள்வதற்கான சக்தியையும் நமக்குத் தருகிறார். அவர் தனது சொந்த வாழ்க்கையை எங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளத் தொடங்குகிறார், எனவே மனிதநேயத்திலும் தெய்வீக ரீதியாகவும் நாம் நன்றாக வாழத் தேவையான நற்பண்புகளை நமக்குத் தருகிறார் - மற்றும் உழைப்பு கல்வி முறையைத் தவிர்த்து, அவர்களுக்கு ஒரு இலவச கிருபையாகத் தருகிறார்.

6.

அந்த சிறந்த ஆங்கில டோரி டாக்டர் ஜான்சன், "முதல் விக் பிசாசு என்று நான் எப்போதும் சொல்லியிருக்கிறேன்"என்று அறிவித்தார். அந்த சிறந்த ஆங்கில விக் (அல்லது லிபரல்) லார்ட் ஆக்டன், "முதல் விக் பிசாசு அல்ல, ஆனால் தாமஸ் அக்வினாஸ்"என்றார். அந்த பாராட்டுக்கு அக்வினாஸ் ஒட்டுமொத்தமாக மகிழ்ச்சி அடைந்திருப்பார் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. நிச்சயமாக அவருக்கு லிபரல் தடையற்ற சந்தை பொருளாதாரம் மற்றும் கட்டுப்பாடற்ற போட்டிக்கு நேரம் இல்லை. அனைத்து மக்களையும், குறிப்பாக ஏழைகளை கவனித்துக்கொள்வதும், சில சந்தர்ப்பங்களில் அதிகபட்ச விலைகளையும் குறைந்தபட்ச ஊதியங்களையும் ஆணையிட தலையிடுவது அரசின் வணிகம் என்று அவர் நினைத்தார். சட்டத்தின் நோக்கம் ஒருவருக்கொருவர் மக்களைப் பாதுகாப்பது மட்டுமல்ல, அவர்கள் அனைவரையும் நல்லொழுக்கமுள்ளவர்களாக இருக்க உதவுவதாகவும், எனவே, இந்த உலகில் மகிழ்ச்சியாக இருக்க வாய்ப்புள்ளது என்றும் அவர் நினைத்தார். அவர் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி நலன்புரி அரசை வரவேற்றிருப்பார்.

மார்கரெட் தாட்சர், "சமூகம் என்று எதுவும் இல்லை, தனிநபர்கள் மற்றும் அவர்களது குடும்பங்கள் மட்டுமே"என்று அவர் கூறியபோது அவர் கடுமையாக உடன்படவில்லை. அவர் அதை விட நுட்பமானவர். தனிநபர் அடிப்படையில் சமூகத்தின் ஒரு அங்கம் என்றும், ஒட்டுமொத்த சமூகத்தின் நன்மை தனிமனிதனின் நன்மையை விட பெரியது என்றும் அவர் கூறினார். ஆனால் முழு சமூகமும் அதன் தனிநபர்களின் நல்ல வாழ்க்கையின் பொருட்டுவே உள்ளது என்றும் அவர் நினைத்தார்.

அக்வினாஸ் ஒரு விக் அல்லது தாராளவாதியாக இருந்தார், அதில் "ராஜாக்களின் தெய்வீக உரிமை"அல்லது கட்சியின் தெய்வீக உரிமை பற்றிய எந்தவொரு கருத்திற்கும் அவருக்கு நேரமில்லை, சர்வாதிகாரங்களின் சரிவில் மகிழ்ச்சியடைவார். ஆட்சியாளர்களின் அதிகாரம் மற்றும் அவர்களின் சட்டங்கள் ஆளுநரின் சம்மதத்திலிருந்தே வருகின்றன என்றும், "பொது நன்மைக்கான திட்டமிடல் ஒட்டுமொத்த மக்களுக்கும் அல்லது அவர்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துபவர்களுக்கும் சொந்தமானது"என்றும் அவர் கூறினார் (எஸ்.டி. லல்லே, 96, 4). மக்களின் நியாயமான பிரதிநிதி, அவர்களின் சம்மதத்துடன் ஆட்சி செய்வது மற்றும் பொது நன்மைக்காக சட்டங்களை உருவாக்குவது (மற்றும் இந்த அல்லது அந்த வர்க்கம் அல்லது சமூகத்திற்குள் உள்ள பிரிவின் நன்மைக்காக மட்டுமல்ல) நியாயமாக ஆட்சி செய்வதாக அவர் நினைத்தார். அவன் அல்லது அவள் நியாயமாக ஆட்சி செய்தவரை, அவன் அல்லது அவள் கடவுளின் அதிகாரத்துடன் ஆட்சி செய்தார்கள், ஆனால் அவன் அல்லது அவள் நியாயமாக ஆட்சி செய்த வரையில் மட்டுமே :

மனிதனால் இயற்றப்பட்ட சட்டங்கள் நியாயமானவை அல்லது அநியாயமாக இருக்கலாம். அவர்கள் பொது நன்மைக்கு சேவை செய்ய வேண்டும், சட்டமியற்றுபவரின் அதிகாரத்தை மீறக்கூடாது, சமூகத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களிடையேயும் பொது நன்மையின் சுமைகளை நியாயமாகப் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும். இதுபோன்ற நியாயமான சட்டங்கள் நித்திய சட்டத்திலிருந்து பெறப்பட்டவை என்பதால் மனசாட்சியில் நம்மைக் கட்டாயப்படுத்துகின்றன. இருப்பினும் சட்டங்கள் அநியாயமாக இருக்கலாம்: பொது நன்மைக்கு சேவை செய்வதன் மூலம் ஆனால் சில சட்டமியற்றுபவரின் சொந்த பேராசை அல்லது வீண், அல்லது அவரது அதிகாரத்தை மீறுவதன் மூலம் அல்லது பொது நன்மை விதிக்கும் சுமைகளை நியாயமற்ற முறையில் பகிர்வதன் மூலம். இத்தகைய சட்டங்கள் வன்முறையின் வடிவங்கள் போன்ற சட்டங்கள் அல்ல, அவதூறு மற்றும் கோளாறுகளைத் தவிர்ப்பதைத் தவிர்த்து நம் மனசாட்சியைக் கட்டாயப்படுத்த வேண்டாம், அந்தக் கணக்கில் ஆண்கள் சில சமயங்களில் தங்கள் உரிமையை கைவிட வேண்டும். கடவுளின் நன்மைக்கு எதிராக ஓடுவதன் மூலமும், உருவ வழிபாட்டை ஊக்குவிப்பதன் மூலமும் சட்டங்கள் அநியாயமாக இருக்கலாம்; அத்தகைய சட்டங்களுக்குக் கீழ்ப்படிய யாரும் அனுமதிக்கப்படுவதில்லை:மனிதர்களைக் காட்டிலும் நாம் கடவுளுக்குக் கீழ்ப்படிய வேண்டும் (எஸ்.டி. லல்லே, 96, 4; சாய்வு உரையில் அப்போஸ்தலர் 5:29 ஐ மேற்கோள் காட்டுதல்).

இனவெறி அல்லது சித்தாந்தம் அல்லது மத மதவெறி, அல்லது வேறு எந்த காரணத்தினாலும் சில பிரிவினருக்கு எதிராக பாகுபாடு காட்டும் ஒரு அநியாய சமூகம் ஏற்கனவே சட்டத்தை விட வன்முறை நிறைந்த சமூகம் என்று அக்வினாஸ் கருதினார் any எந்தவொரு எதிர்ப்பாளர்களும் அதைத் தூக்கி எறிய முற்படுவதற்கு முன்பே. சட்டம், ஒழுக்கத்தின் வெளிப்பாடாக இருந்தால், அது நியாயமானது, உண்மையான சட்டம் மட்டுமே என்று அக்வினாஸ் கூறுகிறார். இருப்பினும், மறுபுறம், அக்வினாஸ் ஒவ்வொரு ஒழுக்கக்கேட்டையும் அடக்குவது சட்டத்தின் வணிகம் என்று நினைக்கவில்லை, ஏனென்றால், இது ஒரு பொல்லாத நடைமுறையை சகித்துக்கொள்வதை விட பொதுவான நன்மைக்கு பெரும்பாலும் சேதத்தை ஏற்படுத்தக்கூடும் என்று அவர் நம்பினார். இங்கே, அக்வினாஸ் கூறினார், ஆட்சியாளர்கள் தங்கள் பொது அறிவை, அவர்களின் ஞானத்தைப் பயன்படுத்தி, சில குறிப்பிட்ட மனித நடத்தை ஒரு குற்றமாக இருக்க வேண்டுமா இல்லையா என்பதை தீர்மானிக்க வேண்டும். உதாரணமாக, அக்வினாஸ் கருக்கலைப்பு பாவம் மற்றும் ஒரு பெரிய மனித தீமை என்று நினைத்தார். ஆனால், நீங்கள் அதைச் சொன்னபோது, இது சட்டத்தால் எவ்வாறு தடை செய்யப்பட வேண்டும் என்பதை நீங்கள் இன்னும் முடிவு செய்யவில்லை. எல்லா மனித வாழ்க்கையின் புனிதத்தன்மைக்கும் சமமாக உறுதியளித்த மக்களிடையே விவாதத்திற்கு அக்வினாஸ் திறந்ததாக நினைப்பார். ஆம், ஒருவேளை அவர் முதல் விக்.

7.

கிறிஸ்தவ ஒழுக்கத்தின் அடித்தளம் மக்கள் ஒருவருக்கொருவர் நேசிக்க வேண்டும் என்பதே பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படும். தாமஸ் அக்வினாஸ், சுவாரஸ்யமாக, ஒப்புக்கொள்ளவில்லை. நிச்சயமாக, இது "அன்பு"என்பதன் அர்த்தத்தைப் பொறுத்தது. நீங்கள் உங்கள் தாயையும், நல்ல மதுவையும், உங்கள் நாட்டையும், உங்கள் காதலனையும் நேசிக்கலாம் - ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு வகையான அன்புடன். எவ்வாறாயினும், அன்பின் மிக அடிப்படையான அர்த்தத்தில், ஜானின் முதல் கடிதத்தின் ஆசிரியர் அதை சரியாகப் புரிந்து கொண்டார் என்று அக்வினாஸ் நினைத்தார்: "இதில் அன்பு இருக்கிறது, நாங்கள் கடவுளை நேசித்தோம், ஆனால் அவர் நம்மை நேசித்தார், அவருடைய மகனை அனுப்பினார்" (1 யோவான் 4:10). அன்பு, முதலில், கடவுள் நம்மிடம் வைத்திருப்பது; உண்மையில் இந்த காதல் உள்ளது கடவுள். கடவுள் நம்மை மிகவும் நேசிக்கிறார், அவர் தனது சொந்த அன்பின் சக்தியைப் பகிர்ந்து கொள்ள அனுமதிக்கிறார். அன்பு செலுத்துவதற்கான கடவுளின் சக்தியைப் பகிர்வதற்கு எங்களுக்கு ஒரு சிறப்பு பெயர் உள்ளது:. 

நம்முடைய இந்த தெய்வீக தொண்டு, கடவுள் நம்மீது வைத்திருக்கும் அன்பிற்கு முதலில் நாம் அளித்த பதில் என்று அக்வினாஸ் கூறுகிறார். எனவே முதலில் பரஸ்பர அன்பு இருக்கிறது, அது நம்மை கடவுளோடு நண்பர்களாக்குகிறது, அவருடைய வாழ்க்கையிலும் மகிழ்ச்சியிலும் பகிர்ந்து கொள்கிறது. இது கிறிஸ்தவ ஒழுக்கத்தின் அடித்தளம்: நடத்தை நெறிமுறை அல்ல, ஆனால் கடவுளுடனான நமது நட்பு, அல்லது அவருடைய ஆவியினைப் பகிர்வது, இது கடவுளின் நண்பர்கள் மற்றும் உயிரினங்கள் மீதான நம் அன்பில் தன்னைக் காட்டுகிறது. ஆனால் கடவுளுடனான நமது நட்பு, ஆச்சரியமாக ஆனால் ஆழமாக, முதலில் மற்றவர்களின் அன்பில் நிரம்பி வழிவதில்லை என்று அக்வினாஸ் கூறுகிறார். முதலில், அவர் நம்மை வலியுறுத்த வேண்டும். நாம் நம்மை நேசிக்காவிட்டால், மற்றவர்களை நேசிக்க முடியாது. 

ஒரு வகையான போலி நற்பண்பு உள்ளது, அதில் நாம் மற்றவர்களுடன் பிஸியாக இருக்க முடியும், ஏனென்றால் நாம் உண்மையிலேயே நம்மை கருத்தில் கொண்டால், நாம் பார்ப்பதை வெறுப்போம் என்று நாங்கள் அஞ்சுகிறோம். ஆனால் தர்மம் என்றால், நம்மை, மருக்கள் மற்றும் அனைத்தையும் நாம் தெளிவாகப் பார்க்க முடிகிறது, ஆனால் கடவுள் செய்வது போலவே தர்மத்தில் நம்மை நேசிக்கிறோம். இது சுயநலம் அல்ல. சுயநலம் என்பது நம்முடைய முழு ஆத்மாவையும் நேசிப்பதன் மூலமே அல்ல, ஆனால் நம்முடைய உடல், நம் உடல் உடைமைகள் (இதில் நாம் மற்றவர்களுடன் போட்டியிடலாம்). என் உடலின் ஆரோக்கியம், வலிமை மற்றும் வாழ்வாதாரம் உட்பட எனது முழு சுயத்தின் செழிப்பு மற்றும் மகிழ்ச்சிக்காக நான் தர்மத்தில் அக்கறை கொண்டுள்ளேன், ஆனால் மற்றவர்களுக்கான எனது அணுகுமுறைகள் போன்ற மிக முக்கியமான விஷயங்களை விலக்கவில்லை: 

கண்டிப்பாகப் பேசினால், நமக்கு நமக்காக நட்பு இல்லை, ஆனால் வேறு ஏதாவது: எல்லா நட்பின் மூலத்திலும் இருக்கும் சுய அன்பு, நட்பில் நாம் நம்மை நேசிப்பதைப் போலவே மற்றவர்களையும் நேசிக்கிறோம். ஆனால் தர்மம் என்பது முதலில் கடவுளோடு நட்பு, இரண்டாவதாக நாம் உட்பட கடவுளுக்கு சொந்தமான அனைவருடனும் நட்பு. ஆகவே, நாமும் கடவுளுடையவர்களாக இருப்பதால், தர்மத்தால் நம்மை நேசிக்கிறோம். சுய அன்பிற்காக மக்களை நாம் குறை கூறும்போது, ​​அவர்கள் நேசிப்பதால் தான். . . அவர்களின் உடல் இயல்புகள், பகுத்தறிவுள்ள மனிதர்களாக தங்களுக்கு உண்மையிலேயே நல்லது என்பதை நேசிப்பதில்லை. . . நம் உடல்கள் கடவுளால் படைக்கப்பட்டவை, அல்ல. . . சில தீய கொள்கையால். ஆகவே, நாம் நம் உடலுடன் கடவுளைச் சேவிக்க முடியும், மேலும் நாம் கடவுளை நேசிக்கும் தொண்டு மூலம் அவர்களை நேசிக்க வேண்டும். நாம் நேசிக்கக் கூடாதது பாவத்தின் கறை மற்றும் அது நம் உடலில் சேதமடைந்தது; எல்லாவற்றையும் முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்கு நாம் தர்மத்துடன் நீண்ட காலம் இருக்க வேண்டும்.

தாமஸ் அக்வினாஸ் அந்த மக்களிடமிருந்து மிக நீண்ட தூரத்தில் உள்ளார், சில கிறிஸ்தவர்கள் உட்பட, உடலும், குறிப்பாக நமது உடல் இன்பங்களும் உணர்ச்சிகளும் அஞ்சப்பட்டு தவிர்க்கப்பட வேண்டும் என்று நினைக்கிறார்கள். நம்முடைய உடல் வாழ்க்கையில் (கடவுள் செய்வது போல) அன்பு செலுத்துவதற்கும், மகிழ்ச்சி அடைவதற்கும் நாம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவர் நினைத்தார் - அதற்கு உரிய இடத்தையும் க ity ரவத்தையும் தருகிறார். கடவுள் நம்முடைய உடல்களை உயிரினங்களாக மட்டுமல்ல, தனிப்பட்ட நண்பர்களாகவும் நேசிக்கிறார். அக்வினாஸ் ஒரு இடத்தில் கூறுகிறார், பாவத்தால் கடவுளிடமிருந்து பிரிந்திருப்பது நம் உணர்ச்சி வாழ்க்கையை சிதைத்துவிட்டது, நாம் போதுமான பாலினத்தை அனுபவிக்கவில்லை (எஸ்.டி. ஐ.ஏ, 98, 2, விளம்பரம் 3).

அக்வினாஸைப் பொறுத்தவரை, மதவெறியர்கள் மட்டுமே உடலை வெறுக்கிறார்கள், வெறுக்கிறார்கள். அவரைப் பொறுத்தவரை நமக்கு கடவுளுடைய வார்த்தை, முதலில், ஒரு புத்தகத்தில் உள்ள சொற்கள் அல்ல. இது வார்த்தையால் ஆன மாம்சமாகும், யாருடைய உடலினாலும் இரத்தத்தினாலும் நாம் மீண்டும் கடவுளோடு நட்புக்குக் கொண்டு வரப்படுகிறோம், இதனால் உடலின் உயிர்த்தெழுதலில் தெய்வீக வாழ்க்கை நித்தியத்தில் நம் உடலில் நிரம்பி வழியும். 

8. 

இப்போதெல்லாம் இயற்பியல் எங்கு செல்கிறது என்பதைப் புரிந்துகொள்வதற்கு பலரால் உரிமை கோர முடியாது, ஆனால் அறுபது அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட ஆண்டுகளுக்கு முன்பு விஷயங்களின் நடத்தை அவற்றின் அணுக்களைப் பொறுத்தது என்றும், அணுக்கள் ஒரு கருவைச் சுற்றி சுழலும் எலக்ட்ரான்களின் மோதிரங்களைக் கொண்டிருந்ததாகவும் கேள்விப்பட்டோம். ஒவ்வொரு அணுவும் ஒரு சிறிய சூரிய குடும்பத்தைப் போன்றது, மேலும் உலகில் தெரிந்திருக்கும் பயணங்கள் இந்த சுழலும் துகள்களின் கட்டமைப்பால் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ தீர்மானிக்கப்படுகின்றன. 

இதை நினைவில் கொள்வது பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில் அக்வினாஸ் எவ்வாறு ப world தீக உலகைக் கண்டது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவும். இயற்பியல் மற்றும் வேதியியலின் விதிகளை நிர்ணயிக்கும் நூற்பு பொருள்கள், நமக்குப் பழக்கமான பொருள்களை விட மிகச் சிறியதாக இருப்பதற்குப் பதிலாக, மிகப் பெரியவை என்பதைத் தவிர, அவரது படம் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் ஒத்திருந்தது. நட்சத்திரங்கள் மற்றும் கிரகங்களின் புரட்சிகள் நவீன துணை துகள்களின் சுழற்சியின் அதே பங்கைக் கொண்டிருந்தன என்ற பண்டைய நம்பிக்கையை அவர் பெற்றார்: அவை இயற்பியல் பொருட்களின் வழக்கமான, கணிக்கக்கூடிய நடத்தைக்கு காரணமாக இருந்தன. அக்வினாஸ் நிச்சயமாக மிகவும் தவறானது, ஆனால் பூமியில் நடக்கும் நிகழ்வுகளை நட்சத்திரங்கள் எவ்வளவு தூரம் தீர்மானிக்கின்றன என்பது பற்றிய அவரது கருத்துக்கள் எஞ்சியுள்ளன, நவீன விஞ்ஞானிகளால் ஆய்வு செய்யப்பட்ட வழிமுறைகள் என்ன நடக்கிறது என்பதை எவ்வளவு தூரம் தீர்மானிக்கின்றன என்று நாம் கேட்கும்போது இது பொருத்தமாக இருக்கும். 

இடைக்கால மக்கள் நவீன மக்களைப் போலவே கிட்டத்தட்ட மூடநம்பிக்கை கொண்டவர்களாக இருந்தனர், மேலும் "நட்சத்திரங்கள் முன்னறிவித்தவற்றால்"ஈர்க்கப்பட்டனர். ஆனால் அக்வினாஸ் அதையெல்லாம் பற்றி மிகவும் சந்தேகம் கொண்டிருந்தார். நட்சத்திரங்கள் நம்மை உடல் ரீதியாக பாதிக்கக்கூடும் என்று அவர் நினைத்தார், எனவே, அமைதி அல்லது ஆல்கஹால் அல்லது தூக்கமின்மை போன்றவை நம் உணர்ச்சிகளையும் உணர்வுகளையும் பாதிக்கக்கூடும், மேலும் சில வகையான நடத்தைகளுக்கு நம்மை சாய்க்கக்கூடும். எங்களை சாய்ந்து கொள்ளுங்கள் , ஆனால் எங்களை தீர்மானிக்க முடியாது, ஏனென்றால் நாம் நிறுத்தி சிந்திக்க முடியும், மேலும் நியாயமான நடத்தை (நல்லொழுக்கங்கள்) வடிவங்களை நாம் வேண்டுமென்றே வளர்த்துக் கொள்ளலாம், இதனால் இந்த தருணத்தின் உணர்வுகளால் நாம் ஆதிக்கம் செலுத்த மாட்டோம். இந்த வழியில் நாம் நட்சத்திரங்களுக்கு அடிமைத்தனத்திலிருந்து தப்பிக்க முடியும் (எனவே அக்வினாஸ் நினைத்தார்). 

ஆயினும்கூட, ஏராளமான மக்கள் சிந்திக்கவோ அல்லது நியாயமானவர்களாக இருக்க கற்றுக்கொள்ளவோ ​​கவலைப்படாததால், அவர்கள் தங்கள் உணர்வுகள் மற்றும் தப்பெண்ணங்களால் அடித்துச் செல்லப்படுகிறார்கள். அதனால்தான், ஜோதிடர்கள் பெரும்பாலும் பெரும்பான்மை நடத்தை பற்றி புள்ளிவிவர ரீதியாக சரியாக இருக்க முடியும் - சமூகவியலாளர்கள் போக்குகள் அல்லது வாக்களிக்கும் முறைகளை கணிப்பது (அல்லது குறைந்தது விளக்குவது) போல: 

வானியல் அறிஞர்கள் கிரகணங்களை முன்னறிவிக்கும் விதத்தில், அவசியமாக நடக்கும் நிகழ்வுகளை நட்சத்திரங்களின் உதவியுடன் கணிக்க முடியும். ஆனால் நட்சத்திரங்கள் எதிர்கால வாய்ப்பு நிகழ்வுகளை குறிக்கவோ ஏற்படுத்தவோ இல்லை. . . நட்சத்திரங்கள் இலவச காரணத்தையும் விருப்பத்தையும் ஏற்படுத்த முடியாது; உடல்கள் நம் மனதையும் விருப்பத்தையும் நேரடியாக பாதிக்க முடியாது, அவை உடல் அல்லது உடல் உறுப்புகளின் செயல்பாடுகள் அல்ல. நட்சத்திரங்கள் மனித உடலில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தக்கூடும், எனவே உடல் உறுப்புகளின் செயல்பாடுகளான நமது சிற்றின்ப ஆசைகளை பாதிக்கும். எனவே நட்சத்திரங்கள் சில நடத்தைக்கு நம்மை சாய்க்கக்கூடும். ஆனால் பின்னர். . . நமது சிற்றின்ப ஆசைகள் காரணத்திற்குக் கீழ்ப்படிகின்றன, நட்சத்திரங்களின் செல்வாக்கிற்கு எதிராக செயல்பட மனிதனுக்கு இன்னும் சுதந்திரமான விருப்பம் உள்ளது. எனவே, நட்சத்திரங்களின் பரிசோதனையிலிருந்து வாய்ப்பு நிகழ்வுகள் அல்லது மனித நடத்தைகளை கணிக்க முயற்சிப்பது அர்த்தமற்றது. . . இது நட்சத்திரங்களின் உண்மையான விளைவுகளான விஷயங்களை கணிப்பதைத் தடுக்காது, வறட்சி மற்றும் மழைப்பொழிவு போன்றவை. மேலும், நட்சத்திரங்கள் நம் உடலில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்துகின்றன, மேலும் நம் உணர்ச்சிகளை பாதிக்கின்றன, மேலும் பெரும்பாலான ஆண்கள் தங்கள் உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்தாமல் பின்பற்றுவதால், ஜோதிடர்கள் பெரும்பாலும் விஷயங்களை சரியாகப் பெறுகிறார்கள், குறிப்பாக குழு நடத்தைகளை கணிக்கும் போது (எஸ்.டி இல்லல்லே, 95, 5).

அக்வினாஸைப் பொறுத்தவரை, நட்சத்திரங்களின் நிலையான இயக்கம் மற்றும் இயற்கையின் வழக்கமான நடத்தை ஆகியவை இதை நிர்வகிக்கின்றன, இது படைப்பாளரான கடவுளின் வேலை. ஆனால் மனித நுண்ணறிவின் படைப்புகள் கடவுளின் சக்தியின் இன்னும் பெரிய வெளிப்பாடாகும். நாம் செய்யும் காரியங்கள் நம்முடைய சொந்த காரணங்களுக்காக அவ்வாறு செய்ய முடிவு செய்வதால் (மற்றும் நாம் உடல் ரீதியான காரணங்களுக்காக விளையாடுவதால் அல்ல), இந்த இலவச செயல்கள், எந்தவொரு படைக்கப்பட்ட விஷயங்களாலும் கொண்டு வரப்படவில்லை, ஆனால் அவை நேரடியாக கடவுளால் உருவாக்கப்பட்டவை. 

ஆகவே, நம்முடைய சுதந்திரம் கடவுளின் படைப்பு ஆற்றலிலிருந்து நம்மை சுயாதீனமாக்குகிறது என்று அக்வினாஸ் நினைக்கவில்லை (இருப்பதெல்லாம் அதுவாக இருக்க முடியாது). ஆனால் அது நம்மை மற்ற உயிரினங்களிலிருந்து சுயாதீனமாக்குகிறது. அக்வினாஸைப் பொறுத்தவரை, நமக்குள் இருக்கும் கடவுளின் படைப்புப் பணியின் காரணமாக இயற்கையின் அனைத்து சக்திகளுக்கும் எதிராக நாம் நிற்க முடியும். நாம் கடவுள் இருந்தபோதிலும் சுதந்திரமாக இருக்கிறோம், ஆனால் கடவுள் காரணமாக . ஆகவே, மனித சுதந்திரம், மனித படைப்பாற்றல், கடவுளின் படைப்பு அன்பின் உலகில் மிகப் பெரிய வெளிப்பாடாகும் - எல்லா மனிதர்களிடமிருந்தும் மிகவும் இலவசம் தவிர, நம்மிடையே மாம்சத்தில் கடவுளின் அன்பாக இருந்தவர்.